سیده ویدا حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان
مسعود داوری - استادیار گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان
محمدعلی محمودی - استادیار گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان

منحنی مشخصه رطوبتی خاک به عنوان یکی از ویژگی های مهم هیدرولیکی خاک، در مدلسازی جریان آب و انتقالتوامان آب و املاح در بخش غیراشباع خاک کاربرد دارد. اندازه گیری مستقیم منحنی های نگهداشت آب در خاک دشوار، زمان-بر و پرهزینه می باشد؛ بدین منظور محققین روشهایی غیرمستقیم همچون مدلهای تجربی و توابعی انتقالی را برای تخمینمنحنی رطوبتی خاک پیشنهاد کرده اند. در این پژوهش، کارایی مدل فرکتالی تایلر و ویت کرافت (1990) برای تخمین منحنیمشخصه رطوبتی شش نوع کلاس بافتی خاک، مورد ارزیابی قرار گرفته و نتایج حاصل از آن با مدلهای تجربی بروکس وکوری (1964)، کمپل (1974) و مدل ون گنوختن (1980) نیز مقایسه شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که مدلتجربی بروکس و کوری (1964) و مدل فرکتالی تایلر و ویت کرافت (1990) بهترین تخمین را از منحنی مشخصه رطوبتیخاک های دارای کلاسی بافتی مختلف ارایه کردند. نتایج همچنین نشان داد، مدل کمپل (1974) درمقایسه با دیگر مدلها درپیش بینی منحنی مشخصه رطوبتی خاک دارای دقت کمتری بوده و تنها برای خاک های درشت بافت کارایی بالایی دارد.

مدل فرکتالی، مدل های تجربی، منحنی مشخصه رطوبتی خاک