اثر کاربرد ورمی کمپوست بر رس قابل انتشار و ماده آلی یک خاک آهکی

کمبود ماده آلی در خاک های مناطق خشک سبب کاهش کیفیت فیزیکی خاک و افزایش رواناب و فرسایش آبی و بادیمی شود. کاربرد ترکیبات آلی (ورمی کمپوست) در این مناطق سبب بهبود ویژگی های فیزیکی- شیمیایی خاک می شود. در این تحقیق اثر کاربرد سطوح مختلف (صفر، 30 و 60 تن در هکتار) ورمی کمپوست در سه زمان 30، 60 و 12 روز پس ازخوابانیدن بر رس قابل انتشار در آب و کربن آلی خاک بررسی شد. رس قابل انتشار در خاک با افزودن 30 و 60 تن در هکتارورمی کمپوست در مقایسه با شاهد به ترتیب به میزان 1/83 و 5/76 برابر کاهش یافت. و همچنین پس از گذشت 60 روز در مقایسه با 30 روز به میزان 66 0/67 برابر کاهش یافت، درحالیکه با گذشت 120 روز در مقایسه با 30 روز به میزان 6/93 برابر افزایش یافت. درحالیکه کربن آلی خاک با افزایش سطوح کاربردی افزایش یافت، اما با گذشت زمان 60 و 120 روز در مقایسه با 30 روزرفتار متفاوتی را نشان داد.

Keywords:

رس قابل انتشار در آب , کربن آلی خاک , ورمی کمپوست , فرسایش آبی