تحقیقات پویاشناسی سامانه ها در ایران

رویکرد پویاشناسی سامانه ها روشی برای مدلسازی مسایل پیچیده پویا در زمینه های مختلف می باشد که از ابتدای پیدایش آن در دهه 1950 تاکنون رشد چشمگیری داشته است. یکی از حوزه های رشد این رویکرد، گسترش آن در کشورهای مختلف و دانشگاه های معتبر جهان به عنوان رویکرد و رشتهایی دانشگاهی می باشد. در این میان ایران جز کشورهای پیشرو در تعداد دانشجویان، اساتید و محققین در رویکرد پویاشناسی سامانه ها و همچنین ایجاد دورههای پویاشناسی سامانه ها است. لذا مطالعات زیادی توسط ایرانیها در این زمینه انجام پذیرفته است که نیازمند بررسی یکپارچه آنها جهت تعیین الگوی گرایش تحقیقات از طریق شناسایی کانونهای مورد توجه محققین ایرانی و خلاءهای تحقیقاتی موجود و پیشنهادات برای تحقیقات آیندگان می باشد. بنابراین این مقاله بدنبال بررسی جامع ادبیات مرتبط با مطالعات ایرانی ها در رویکرد پویاشناسی سامانه ها می باشد. در این پژوهش با مرور سیستماتیک 166 مقاله منتشر شده در ایران تا سال 1396 در زمینه رویکرد پویا شناسی سامانه ها، به جمع بندی پژوهش های صورت یافته در این زمینه پرداخته شده است. بررسی ها نشان داد این رویکرد در سالهای اخیر رشد زیادی را تجربه کرده است و بیشتر در حوزههای مختلفی همچون اقتصاد و بازرگانی، سیاست عمومی، کسب و کار و تجارت، عملیات، منابع، اطلاعات و دانش بکار گرفته شده است. در زمینه نامگذاری این رویکرد نیز یافته ها نشان داد که معادل پویایی شناسی سیستم مناسبترین گزینه می باشد.

Keywords:

رویکرد پویاشناسی سامانه ها , مرور سیستماتیک ادبیات , ایران