مدل سازی و پیش بینی فرآیند شناختی توجه با استفاده یک سیستم استنتاج فازی تطبیقی

توجه یکی از مهمترین فرآیندهای شناختی است زیرا نقش ویژهای در بازشناسی الگو بازی می کند. برای کاربردهای بسیاری در گرافیک، طراحی و تعاملات انسان – ماشین، این مسیله بسیار مهمی است که انسان ها در یک لحظه به کجا نگاه می کنند. به زبان ساده توجه یعنی استخراج اجزا و شکل دادن به آنها در بازشناسی الگو. مغز انسان از توجه دیداری انتخابی برای انتخاب بخش های مرتبط یک تصویر و مرتب ساختن برای ادراک اشیا منحصر به فرد بهره می برد. یکی از روش های رایج برای مدلسازی توجه، مبتنی بر برجستگی است. بیشتر رویکردهای برجستگی مبتنی بر روش های محاسباتی پایین به بالاهستند که توجهی به semantic های تصاویر بالا به پایین ندارند و اغلب با حرکت واقعی چشم جور نمی شود. در این پروژه، یک مجموعه از ویژگی های پایین، میانی و بالا که برای تعریف مکان های برجسته استفاده می شوند، پیشنهاد می گردد. یک مدلبرجستگی یادگیر هر دو رویکرد پایین به بالا و بالا به پایین را با هم ترکیب می کند و از یک مجموعه داده ای بزرگ از نقاط توجهی برای آموزش یک سامانه فازی تطبیقی استفاده خواهد شد. خروجی حاصل از این سیستم فازی با مدل های دیگر یادگیری نظیر ماشین بردار پشتیبان مقایسه می گردد. نتایج، حاصل از پیش بینی دقیق تر روش پیشنهادی در مقایسه دیگر روش ها می باشد.

Keywords:

سیستم استنتاج فازی , فرآیند شناختی توجه , پیش بینی