موسیقی فازی

موسیقی فازی فرا رفتن از همه فرم های موسیقی های شناخته شده و معروفی است که محدود به چارچوب جغرافیا (موسیقی بومی)، تاریخ (موسیقی سنتی)، سبک (موسیقی کلاسیک غربی و ایرانی، جاز و تمام مشتقات آن )، دوره (رنسانس، باروک، کلاسیک، رومانتیک... ) و آیین و مراسم هستند. موسیقی فازی همچنین فرا رفتن از چارچوب فاصله ها و میزان زیر و بم هایی است که در موسیقی های متداول شرق و غرب مرسوم است. موسیقی فازی به کار بردن اصوات و فواصلی است که حد فاصل فواصل مرسوم و رایج موسیقی های دنیاست ولی همواره مهجور و متروک و مغفول مانده اند. موسیقی فازی استفاده از آلات و ادواتی است که منحصر به تاریخ و جغرافیای خاصی نیست و متعلق به همه بشریت است. موسیقی فازی تاریخ پر دامنه و درازی دارد که درعین حال ناشناخته است و همیشه در قفس مرزبندی های اقالیم و سنن و سلایق و روش ها محبوس مانده است.موسیقی فازی، با این همه، در جهان کنونی تولدی دیگر دارد و همسو با بینش جهانی انسان امروز، فعالیتی نوین یافته است. در این مقاله ضمن مرور نکات برجسته فوق، نحوه حضور و فعالیت آن در دنیای معاصر ردیابی و نوع تاثیرات آن پیگیری و تحلیل می شود.

Keywords:

موسیقی فازی , سازها , فعالان , کشورهای درگیر , اقبال عمومی