زهرا رضایی پارسا - دانشجوی کارشناسی ارشد ریاضی کاربردی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
فرانک حسین زاده سلجوقی - استادیار دانشکده ریاضی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

مدل های ارزیابی کارایی در تحلیل پوششی داده ها (DEA)، قادر به متمایز کردن واحدهای تصمیم گیری کارا نیستند. این مدل ها واحدها را در دو گروه کارا و ناکارا تقسیم بندی می کنند. دربرخی از این مدل های رتبه بندی معرفی و مزایا و معایب آن بررسی شده است به طوری که برای ایجاد تمایز بین واحدهای کارا، روش های رتبه بندی متعددی ارایه گردیده است، که امکان مقایسه بین نتایج آنها فراهم می شود. برخلاف مدل استاندارد ابرکارایی S-SBM، SBM فقط چندین ابرکارایی را می تواند حل کند. مدل S-SBM ممکن است در نقاط مرجع کارا نتیجه ضعیف داشته باشد. اندازه SBM و S-SBM برای برخی از DMU ها ممکن است با آشفتگی در ورودی ها و خروجی های ناپیوسته و تفسیر و توجیه دشوار، در کاربردهای مقدار کارایی، همراه باشد و احتمالا خطا داده به تغییرات کوچک حساس است. در این مقاله یکی از روش های رتبه بندی به صورت تفکیک شده با ماهیت ورودی به حالت فازی خاکستری تبدیل شده است.

بهینه سازی فازی، فازی خاکستری، واحد تصمیم گیرنده