نواقص برنامه ریزی سازمانی و اثرات آن بر تضمین کیفیت آموزش

یکی از مسایلی که در ایران توجه مدیران و مسیولان نظام های سازمانی را به خود جلب کرده است، ارزیابی کیفیت آموزش است. اجرای این امر مهم در سازمان ها و گروه های آموزشی با چالش هایی همراه بوده است. از مهمترین آنها می توان به نبودن ساختار ارزیابی روشن و صریح و نواقص برنامه ریزی سازمانی اشاره کرد. با وجود توجه مسیولان به ارزیابی و نیز کیفیت آموزش در برنامه های توسعه تاکنون ساختار شفاف و منسجمی برای آن فراهم نشده است. یقینا این امر کل فرایند کیفیت آموزش اعم از آموزش عالی را با چالش مواجه کرده است. چالش های برنامهریزی و اثرات مخرب آن بر کیفیت آموزش را میتوان در دو سطح درونی و بیرونی مورد توجه قرار داد. موانع درونی به عملکرد نظام ارزیابی کیفیت و موانع بیرونی به عوامل کلان تاثیرگذار بر این نظام مربوط می شوند. در حال حاضر با توجه به رویه های پیچیده و بدور از عقلانیت ساختاری سازمان ها و نظام های آموزشی کشور، ارزیابی آنها امکانپذیر نمی باشد. به همین دلیل این مقاله می کوشد چالش ها و نواقص برنامه ریزی سازمانی و اثرات آن بر کیفیت آموزش را مورد توجه قرار دهد.

Keywords:

برنامه ریزی سازمانی , کیفیت آموزش , تضمین کیفیت