اثر میدان مغناطیسی خارجی بر میزان پاشش، نسبت پهنا به عمقW/D و پایداری قوس، جوشکاری فولاد معمولی در فرایند جوشکاریGMAW

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر میدان مغناطیس خارجی بر میزان پاشش، نسبت پهنا به عمق جوش )W/D( و پایداری قوس در جوشکاری فوالد معمولی طی فرایند جوشکاری نیمه اتوماتیک GMAW، تحت گاز محافظ CO2 می باشد. از یک بوبین با هسته متحرک در تورچ جوشکاری استفاده شده است که توسط ولتاژ اعمال شده از سوی منبع تغذیه مجزا تولید میدان مغناطیسی عمود بر حوضچه جوش می نماید.آزمایش های فریت سنجی به روش متالوگرافی، ماکروگرافی، آنالیز شیمیایی به روش اسپکترومتری نشری و آزمون کشش و ضربه و سختی سنجی و بررسی اشکال هندسی و ظاهری در نمونه های جوشکاری شده انجام شده است. نتایج نشان می دهد که اعمال ولتاژ و جریان های بالا به بوبین منجر به افزایش شدت میدان و در نتیجه بهبود شکل ظاهری جوش، پایداری بیشتر قوس، بهبود شکل گرده جوش، تغییر نسبت پهنا به عمق جوش و کاهش در میزان پاشش ذرات تحت تاثیر میدان مغناطیس می شود.

Keywords:

جوشکاری GMAW , میدان مغناطیس خارجی , بوبین , نیروی الکترومغناطیس , پاشش