مقایسه تاثیر فلاکس های اکسیدی برروی عمق نفوذ جوش و همرفت مارانگونی برای فرایندتیگ

بکارگیری فلاکس فعال سطح برای جوشکاری فولاد زنگ نزن L 316 توسط فرایند تیگ باعث بهبود تا عمق نفوذ،سرعت جوشکاری و خواص مکانیکی فلز جوش میشود. به به پیروی از این مطلب تاثیر افزایش مقدار کمی ذراتاکسیدی فلاکسهای ZnO ، 2TiO و 2SiO برای ارزیابی مقدار بحرانی سطح اکسیژن و نسبت عمق به عرض فلز جوش برای فولاد زنگنزن L 316 مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی مقاطع و سطوح جوشکاری شده با و بدون فلاکس توسط ماکروسکوپ نوری انجام شده است. همچنین حجم اکسیژن فلز جوش به کمک آزمون LECO اندازه گیری شده است. با توجه به مقدار حرارت ورودی، حجم اکسیژن فلز جوش در محدوده 45 تا ppm 71 باعث افزایش 5 . 1 الی 2 برابری نسبت عمق به عرض فلز جوش در مقایسه با حالت بدون فلاکس میشود. البته نتایج نشان داد، عبور از مقدار کمی فلاکس اکسیدی از حد بحرانی، میتواند باعث کاهش عمق نفوذ فلز جوش شود. همچنین عنصر فعال سطح اکسیژن در اثر تجزیه فلاکس در دمای بالای حوضچه جوش باعث تغییر شیب کشش سطحی مذاب شده و همرفت مارانگونی را در جهت افزایش عمق نفوذ فلز جوش تحریک میکند.

Keywords:

قوس تنگستن گاز , فلاکس , مارانگونی , فولاد زنگ نزن