سامی قوردویی میلان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
عباس روزبهانی - استادیار گروه آبیاری و زهکشی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
محمدابراهیم بنی حبیب - دانشیار گروه آبیاری و زهکشی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران

در مناطق خشک و نیمه خشک به دلیل کمبود منابع آبی نیاز است از منابع آب سطحی و زیرزمینی به صورت تلفیقی استفاده گردد . در تحقیق حاضر نیز کاربرد مدل بهینهسازی فازی در بهرهبرداری تلفیقی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای حل مدل بهینه فازی از روش جایالاکیشمی و همکاران استفاده شد. مدل بهینه سازی برای دوره 5 ساله به صورت ماهانه و در دو ناحیه چپ و راست سنگر تدوین سپس به کمک روش جایالاکیشمی به حالت صریح تبدیل و توسط نرم افزار GAMS اجرا گردید. نتایج بدست آمده حاکی از توانایی مدل بهینهفازی در بهرهبرداری بهینه تلفیقی میباشد، طوری که مجموع کمبود سالانه برای ناحیه چپ و راست سنگر، بیشترین کمبود در بهره برداری فعلی در سال 94- 93 به مقدار 347میلیون متر مکعب، این مقدار در مدل بهره برداری تلفیقی به روش جایالاکیشمی به 210 میلیون متر مکعب رسید. ضمن اینکه کمترین کمبود در این روش 18میلیون متر مکعب بود در روش بهره برداری فعلی 47میلیون متر مکعب میباشد. مقدار افت و خیز مجاز پس از تخصیص بهینه منابع آب زیرزمینی نیز در حد مجاز بودند

بهینه سازی فازی، بهره برداری تلفیقی، روش جایالاکیشمی، آستانه- کوچصفهان