بهروز ادهمی - کارشناسی ارشد معماری
علی امامیان فر - استادیارپایه یک

هنر داداییسم یا ضد هنر ؛مکتبی ادبی ،هنری است که در قرن بیستم در اروپا رواج یافت . واژه دادا در زبان فرانسه به معنی سرگرمی و مسخرگی است ،کودکان آن را به معنی اسب چوبی به کار می برند. داداییسم مکتبی است پوچ گرا و هیچ انگار که در سالهای پس از جنگ جهانی اول رواج داشت،درواقع دادا؛ واکنشی است انقلابی به پیامدهای ناگوار جنگ جهانی اول ،با شروع جنگ ،انتشار کتابها و مجلات متوقف شد واین امر افکار هنرمندان را مشوش کرد وسبب شد نوجوانانی پا به عرصه اجتماع بگذارند که رهسپار میدان های جنگ می شدند. صحنه هایی مانند مرگ،نابودی،ویرانی،قتل ، خونریزی و اسارت ،باعث شد آنها نسبت به همه قوانین اجتماعی ،سیاسی ،هنری و...بدبین شوند و این قوانین را عامل ویرانی و جنگ بدانند و واکنش ناگهانی و ویرانگر آنها ،پس از جنگ باعث به وجود آمدن داداییسم شد. این نکته حایز اهمیت است که هدف از خلق اثر هنری داداییسم و فرم ها ،معماری ،کلاژ ،نقاشی و....ایجاد یک اثر هنری زشت و دور از آنچه که رسم می باشد ،است .کاملا0 مشهود است که هنر داداییسم از جلوه های هنر انتزاعی به شمار می رود. در پژوهش حاضر ، از منابع کتابخانه ای و نیز دانشنامه های ادبیات ایران و جهان با روش کیفی سود برده ام . گرچه دررابطه با مکتب داداییسم ،بسیار کم پژوهش شده است ، و این مساله ، نیاز به پژوهش حاضر را مستحکم تر گرداند.

داداییسم ، مکتب ادبی ، ضد هنر ، پوچ گرایی ، بدبینی