علیرضا کاظمی - دانشجوی کارشناسی معماری،دانشگاه آزاد شهرکرد
سیدعلی میراحمدی باباحیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمیرم
فاتح کبیری کوپایی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمیرم

در این پژوهش، به بررسی آثار مدرنیته غرب بر شهرسازی ایران میپردازیم. مدرنیته از نظر مکانی، خاستگاهی غربی دارد؛ اما مفهوم خاصی ندارد و رویکردی به جنبه های متفاوت فرهنگ است که در عصر نوزایی صحبت شد.هدف آن هم تبیین توانایی انسان و تسلط صرفا0 عقلانی بر خود و جامعه است. در چنین فضای فکری، قرن هجدهم شاهد ظهور انقلاب صنعتی بود و بنا بر ماهیت خود، تغییر و تحولات اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و فیزیکی عظیم و گسترده ای را موجب شد. در حقیقت، تغیرات عصر جدید به رشد انقلاب صنعتی و خود انقلاب صنعتی به شکل گیری شهرسازی جدید انجامید .با انطباق این بحث با واقعیت موجود در ایران، می توان گفت که رشد مدرنیته و نیز شهرسازی جدید کشور ما، به دور از زمینه ها و بسترهای اجتماعی، اقتصادی، فکری و فرهنگی بوده است. توسعه مدرنیته و شهرسازی، پیش از آن که به عوامل ری شهای و محتوایی نوجه کند،بیشتر در جنبه های کالبدی و فیزیکی تجلی یافته است. بدیهی است که با چنین وضعیتی شهرسازی نه دارای هویت ملی و محلی است و نه به رغم استفاده از روشها و تکنیک های غربی، حاوی مدرنیسم در معنای غربی است. بنابراین، بررسی و شناخت عمیق ماهیت و فرایند مدرنیته و شهرسازی مدرن غرب و نیز واقعیات و عوامل ×شهر سازی کشور و نیز ارتباطی دهی و تلفیق بهینه این دو در زمینه نیل به نقطه ای متعادل و پایدار لازم مینماید

مدرنیته غرب، شهرسازی مدرن غرب، مدرنیته در ایران