الهه پنجه باشی - استادیار ، دکتری پژوهش هنر، دانشگاه الزهرا تهران
لیلا وامق مدرسی - کارشناس ارشد، ارتباط تصویری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

سفال و سفالگری یکی از هنرهایی است که از بدو تاریخ هنر تا به امروز مورد توجه بوده است. صفویان یکی از دوره های طلایی تولید و تنوع سفال به شمار میرود. شاه عباس اول از شاهان هنر دوستی بوده است که در دوره صفویان باعث گسترش و شکوفایی هنر به ویژه سفالگری در این دوره بوده است. همچنین باعث ایجاد رابطه میان ایران، چین و اروپا شده است. تلاش نگارندگان در مقاله حاضر برآن بوده تا با معرفی سفال آبی و سفید به عنوان یکی از شیوه های سفالگری در دوره صفویان و با تاکید بر قدمت این هنر که هدف این پژوهش هست دست یابند.آنچه در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته،تولید سفال های آبی و سفید توسط هنرمندان ایرانی و چینی می باشد که با طرحهای متفاوت به آن پرداخته شده است. بنابر آنچه بیان شد، پرسش های این مقاله بدین ترتیب است: ابداع سفال های آبی و سفید در کجا و در چه زمانی بوده است سفال های آبی و سفید بیشتر در کدام شهرها تولید شده اند آیا در دوره صفویان در تولید سفال های آبی و سفید از نقوش چینی، تقلیدگرایی محض صورت گرفته است روش تحقیق بهکار گرفته شده تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات،اسنادی (کتابخانه ای) با توجه به منابع مکتوب و آثار هنری آن دوران است. در نهایت آنچه در بخش نتیجه گیری بدست آمد این است که با ورود هنرمندان چینی به ایران و تبادل هنر سفالگری بین این دو کشور نقوش ایرانی همواره در سفالینه های این دوران فراموش نشده و هویت ایرانی در این هنر حفظ شده است.

صفویه، کرمان، مشهد، سفال، سفید، آبی