زهرا زحمتکش - کارشناس مسیول پژوهش مدرسه عالی خواهران جامعه المصطفی العالمیه نمایندگی مشهد و دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تاریخ و تمدن ملل اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد دانشگاه آزاد اسلامی مشهد ایران
سید ماهیار شریعت پناهی - استادیار گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی واحد مشهد دانشگاه آزاد اسلامی مشهد ایران

ازمیان همه تولیدات دست بشر اعم از اشیاء و لوازم کاربردی و هنری هیچ کدام به اندازه هنر سفالگری نتوانسته است منعکس کننده اندیشه ها، و تفکرات و خلاقیت های ذهنی انسان به طور مستمر در طول تاریخ زندگی باشد. سلسله تیموریان نیز مانند ایلخانان پس از مدتی تحت تاثیر فرهنگ و تمدن ایران قرار گرفتند سبک و شیوه سفالگری که در این دوره انجام میگرفت ادامه سبک دوره ایلخانی بود. علت اصلی این موضوع را میتوان در علاقه مندی و تشویق شاهزادگان و جانشینان تیمور نظیر شاهرخ، بایسنغر، الغبیگ و نظایر آن و نیز گسترش رابطه کشورمان با دولت های همجوار در آن مقطع زمانی ازنظر سیاسی به شمار آورد.مقاله حاضر تلاش کرده است با روش تحلیلی توصیفی به سیر تحول هنر سفالگری در دوره جانشینان تیمور را بررسی نماید.البته در این دوره نیز برخی خلاقیت ها در زمینه سفالگری ایجاد شد، ازجمله در عهد تیموری ساخت نوع تازهای از ظروف سفالین که به نوع ظروف کوباچه معروف است متداول گردید. تزیینات این نوع ظروف شامل نقوش، هندسی، گل و گیاه بوده که در زیر لعاب شفاف سفید نقوشی با لعاب آبی و لاجوردی دارد. لازم به یادآوری است که رنگ این سفال ها با رنگ سفالین آبی انواع سفالینه مانند دوره سلجوقی و خوارزمشاهی متفاوت است، به عبارتی سفالینه های رنگی این دوره که زمینه ای سفید دارد و نقوش تزیینی آن آبی است احتمالاتحت تا ثیر ظروف معروف آبی و سفید وارداتی کشور چین ساخته و یا تقلیدشده است.

سفال، دوره تیموریان، تزیینات، هنر ایران اسلامی