سعید میرزایی - دانش آموخته کارشناسی ارشد باستانشناسی، دانشگاه آنکارا
لیلا خانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد باستان شناسی، دانشگاه تربیت مدرس
مرتضی واحدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد باستان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر

در اواخر هزاره3 پ.م. تا پایان هزاره2 پ.م. گونه ای از سفال در مناطقی چون شمالغرب ایران، شرق آناتولی، ارمنستان، نخجوان، جنوب گرجستان و غرب آذربایجان رایج گشت که با نام سفال سبک ارومیه شناخته می شود. تاکنون گاهنگاریمتقنی در رابطه با این سنت سفالی ارایه نشده است وتنها موضوعی که مورد قبول تمامی پژوهشگران این عصر واقع شده، رایج گردیدن این سنت سفالی در فاصله زمانی بین فرهنگ کوراارس و عصرآهن آغازین است. گاهنگاری های پیشنهاد شده از سوی پژوهشگران و جمع بندی آنها، برای این سنت سفالی فاصله زمانی بین 2200 پ.م. و 1250 پ.م. پیشنهاد شده است. این فاصله زمانی نیز خود به سه دوره مفرغ میانی1با سفال منقوش تک رنگ(2200 2000 پ.م.)، مفرغ میانی2با سفال های منقوش چند رنگ و تک رنگ(2000 1550 پ.م.) و مفرغ جدید با سفال هایی که بی هیچ تمایز فنی ادامه دوران پیشین است با این تفاوت که در ایندوران نقوش انسانی و حیوانی به صورت واقع گرایانه و طبیعت گرایانه در تزیین سفالها مورد استفاده قرار گرفتند، تقسیم میشود.

سنت سفال ارومیه، دوران مفرغ میانی، دوران مفرغ جدید، سفال منقوش رنگی،گاهنگاری