نرگس فقیهی رنانی - کارشناس ارشد تصویرسازی، گروه ارتباط تصویری، دانشگاه شاهد، تهران

سفالگری از دیرینه هنرهایی است که بشر جهت رساندن پیام و احساس درونی خویش به آن پرداخته است. این هنر تجلی گاه باورها و اعتقادات بشر است. نقوشی که بر سفالینه ها نقش میبندد بخشی از این جهان بینی را بر آیندگان آشکار می نماید. به مرور زمان اشعار شاعران بزرگ، جهت ترویج فرهنگ ایرانی به کار گرفته شد.از آن جمله میتوان به داستان های زیبا و شگفت انگیز بهرام گور در شاهنامه و هفت پیکر اشاره نمود. به گونهایی که در بسیاری از آثار هنری ایران شاهد این نقش و نگارها هستیم. از جمله اهداف این مقاله یافتن شباهت ها و یا تفاوت هایی در مصور کردن نقش بهرام گور و در دو هنر سفالگری و نگارگری میباشد. همانطور که در طی متن اشاره میشود، هنرمندان به طور مستقیم و غیرمستقیم، از یکدیگر تاثیراتی گرفته اند؛ به عنوان مثال ارتباط مضمونی و حتی تصویری مشترکی بین برخی آثار سفالی و نقوش مندرج در نگاره ها احساس میشود. با همهی این شباهتها برخی تفاوت ها نیز احساس میشود. از جمله این تفاوت ها میتوان چکیده نگاری را مختص هنر سفالگری دانست و تفضیل گرایی در ارایه نقوش را از ویژگی های نگارگری برشمرد؛ و تمام این تفاوت ها باز می-گردد به ویژگی موادو مصالحی که توسط هنرمند بکار گرفته شده است. روش تحقیق این مقاله توصیفی-تحلیلی و شیوه گردآوری اطلاعات هم به روش کتابخانه ایی بوده است

بهرام گور و آزاده، ادبیات، هنر ایران، سفالینه، نگارگری