بررسی فعالیت پروتیاز در برخی سویه های بومی مقاوم به سرما

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 298

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

BIOC01_163

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

Abstract:

پروتیازهای فعال در سرما یک گروه مهم از آنزیمهایی با بازده کاتالیزوری بالا در دمای پایین میباشند و دارای پایداری حرارتی پایین تری میباشند. مطالعات نشان میدهد این آنزیمها دارای k کاتالیتیکی و بازدهی کاتالیزوری ) kcat/Km ( بالاتری نسبت به همتایان مزوفیل خود در دمای پایین میباشند. پروتیازهای قلیایی بدست آمده از باکتریهای مختلف در بخشهای مختلف صنعتی در سرار جهان در حال استفاده میباشد. در این مطالعه وجود باکتریهای تولید کننده ی آنزیم پروتیاز به وسیله ایجاد هاله در محیط پایهی نمکی حاوی اسکیم میلک تست شد و قطر هال ه های حاصل ثبت گردید. سپس میزان تولید آنزیم در جدایه برتر با استفاده از منحنی استاندارد ومیزان جذب نوری تعیین شد و سپس میزان تولید آنزیم در بین دماهای 15 ، 20 ، 25 ، 30 و 37 سنجیده شد. دمایی که در آن بالاترین تولید آنزیم مشاهده شد به عنوان دمای بهینه انتخاب گردید. میزان تولید آنزیم در حضور منابع مختلف نیتروژن)اسکیم میلک و عصاره مخمر( و غلظتهای ) 5/ 0، 1، 2، 5/ 1 و 2 درصد( آن بهینه شد. حدود 53 درصد نمونه ها دارای هاله با میانگین قطر 2/14 mm و جدایهی برتر دارای قطر هاله 3 mm بود. میزان تولید آنزیم در جدایه ی برتر 0/312 unit/ml محاسبه شد. بالاترین میزان تولید آنزیم در دمای 20 درجه سانت یگراد بدست آمد.با افزودن اسکیم میلک به عنوان منبع نیتروژن میزان تولید آنزیم افزایش داشت ) 0/594 unit/ml (. بررسی اولیه نشان میدهد که باکتریهای بومی فعال در سرما از نظر تولید آنزیم قابل توجه میباشند و این سویه ها م یتوانند جهت تولید آنزیم در صنایع مختلف کاربرد داشته باشند. پروتیاز فعال در سرما میتوانند برای بهینه سازی فرایندهای صنعتی استفاده شوند و موجب صرفه جویی در انرژی و از بین بردن هزینه های اضافی لازم برای ایجاد گرما شوند.

Authors

ریحانه نیکبختی

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

بهار شهنواز

گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

احمد آسوده

گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران