تولید نیروگاه های بادی در حضور واحد های بخاری با در نظر گرفتن عدم قطعیت تولید توان بادی و عدم قطعیت مقدار تقاضا و انتقال بار

به خاطر کمبود منابع سوخت های فسیلی و آلودگی محیط زیست، منابع انرژی های تجدید پذیر، به خصوص انرژی بادی، در سالیان اخیر توجهات زیادی را در سراسر دنیا به خود جلب کرده است. این انرژی به طور وسیع، به عنوان یکی از منابعی که درمیان تکنولوژی های تولید پراکنده، سریعا در حال افزایش است، مورد توجه واقع شده است. با آمدن سال 2020 انتظار می رود که کل تولید برق بادی در حدود % 12 کل تقاضای الکتریسیته جهان گردد. از آنجا که نفوذ برق بادی در شبکه قدرت به سرعت در حال افزایش است، بررسی حضور تولیدات بادی در محیط بازار برق از جنبه های مختلف از جمله تاثیر روی محاسبات SCUC ، یک موضوع مهم تلقی می گردد. حضور توان بادی در بازار برق رقابتی، برنامه ریزان و اپراتورهای سیستم قدرت را برای تدبیر استراتژی های جدید پیشنهاددهی به بازار و تدبیر راهبری ایمن برای این گونه منابع، به تکاپو وا می دارد. پیشنهاددهی ژنراتورهای بادی به بازار برق رقابتی بخاطر هزینه بالا و ذات متناوب آنها نیاز به بحث و بررسی های فراوان دارد.[6]در سیستم های قدرت تجدید ساختاریافته، عملکرد اقتصادی و قابلیت اطمینان این سیستم ها دو هدف اصلی برای ISO به شمار می روند. از آنجا که توانایی کنترل خروجی توربین های بادی محدود است و ظرفیت تولید مزارع بادی براساس سرعت باد تغییر میکند، بررسی نحوه حضور این نوع واحدها در بازار برق از دید اپراتور مستقل سیستم (ISO) و همچنین شرکتهای نیروگاهی1 (Genco)دارای این نوع واحدها، امری حیاتی قلمداد میشود.