سعید پورروستایی اردکانی - استادیار دانشگاه علامه طباطبایی
فاطمه جنیدی جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی
متین قاسمی سامنی - دانشجوی دکتری تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی

واقعیت ترکیبی یکی از فناوری های دیجیتال نوظهور است که میتواند در محیط واقعی و مجازی تعامل ایجاد نماید. تجربیات کسب شده از طریق این فناوری، واقع گرایانه، معتبر، جذاب و سرگرم کننده هستند. در حال حاضر، واقعیت ترکیبی در حوزه های مختلفی مانند سرگرمی و آموزش و پرورش مورد استفاده قرار میگیرد. هدف مقاله حاضر ارایه تعریفی از واقعیت ترکیبی، بیان تفاوت میان واقعیت ترکیبی، واقعیت مجازی و واقعیت افزوده، چگونگی ظهور واقعیت ترکیبی در آموزش از طریق دنیای مجازی و رابطه ای لمسی، معرفی نرم افزارهای آموزشی واقعیت ترکیبی، نحوه کاربرد واقعیت ترکیبی در محیط مشارکتی و چونگی ایجاد انگیزه در فرایند آموزش از طریق این فناوری است. این مقاله از نوع مروری است. جهت گردآوری اطلاعات از موتورهای جستوجو گر، پایگاه داده های معتبر از جمله Scientific Information Database, Science Direct, Google Scholar و مطالعات کتابخانهای در کتب و مقالات علمی منتشر شده، استفاده شده است. با توجه به پژوهش های صورت گرفته و مطالعات انجام شده در این زمینه، واقعیت ترکیبی میتواند تحولی بزرگ در جهت بهبود فرایند یاددهی- یادگیری و افزایش کیفیت یادگیری یادگیرندگان باشد.

واقعیت ترکیبی، واقعیت مجازی، واقعیت افزوده، دنیای مجازی، رابطه ای لمسی