ساختار عاملی پرسشنامه بهزیستی سلیگمن در کارمندان شهرداری تهران

روانشناسی مثبتگرا به دنبال تغییر مسیر روانشناسی از تمرکز صرف بر اصلاح بدی ها و درمان بیماری به سمت شناسایی و رشدویژگیهای مثبت است، این نگرش نیازمند ابزار روانسنجی متناسب با رویکرد، جهت سنجش میزان به زیستی افراد به منظورتلاش در راستای ارتقای آن است. هدف این پژوهش، تعیین ویژگی های روان سنجی پرسشنامه بهزیستی روانشناختی و معرفیاین ابزار با ویژگیهای روانسنجی به زیستی به جامعه علمی ایران بود. پژوهش حاضر با توجه به مطالعه شاخص های روان-سنجی و تعیین اعتبار و روایی سازه پرسشنامه به زیستی در جامعه ایرانی، توصیفی و از نوع توسعه ای بود. تعداد شرکت کنندگان401 نفر بود که به روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی از میان کارمندان مناطق بیست و دوگانه شهرداری تهران انتخاب شدند. ابزار سنجش این پژوهش، پرسشنامه به زیستی سلیگمن بود. یافته های پژوهش نشان داد ضریب اعتبار پرسشنامه با فرمول آلفایکرونباخ پس از تحلیل عاملی 957 / 0 بود که از اعتبار بالایی برخوردار بود. ساختار پژوهش برای سنجش سازه به زیستی نیز با توجهبه همبستگی درونی بین خرده مولفه ها و بین مولفه ها، تک عاملی بود. همچنین یافته ها نشان داد با مقایسه بهزیستی دو گروه زنانو مردان در این پژوهش، بین نمره بهزیستی دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد و سطح بهزیستی کارمندان زن و مرد شاغل درشهرداری تهران در یک سطح بود. نتیجه به دست آمده از پژوهش نشان میدهد مقیاس بهزیستی روانشناختی سلیگمن از روایی واعتبار مناسبی برای سنجش به زیستی روانشناختی جامعه کارمندان ایرانی مناسب است.

Keywords:

پرسشنامه به زیستی روانشناختی سلیگمن , روایی , اعتبار , هنجاریابی , کارمندان