طرحواره های ناسازگار اولیه، خود پنداره و اضطراب اجتماعی در دانشجویان

طرحواره های ناسازگار به عنوان زیرساخت های شناختی منجر به تشکیل باورهای غیرمنطقی می شود که مستقیم یا غیرمستقیمباعث به وجود آمدن اشکال مختلفی از آشفتگی های روانشناختی نظیر اضطراب اجتماعی می شوند. پژوهش حاضر با هدف تعیینرابطه بین طرح واره های ناسازگار اولیه و خود پنداره با اضطراب اجتماعی انجام شد. در این پژوهش از نوع همبستگیشرکت کنندگان تعداد 300 نفر از دانشجویان دختر و پسر دانشگاه آزاد شهرستان تنکابن بودند که با روش نمونه گیری تصادفی سادهدر پاییز 1395 انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل فرم کوتاه پرسشنامه طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ، پرسشنامه هراس-اجتماعی کانور و پرسشنامه تصور از خود بک بودند. یافته های حاصل از آزمون رگرسیون چندمتغیری و آزمون همبستگی پیرسوننشان دادند که رابطه مثبت و معناداری بین مولفه های حوزه بریدگی، خودگردانی و عملکرد مختل، محدودیت های مختل، دیگرجهت مندی، گوش به زنگی بیش ازحد و خود پنداره با اضطراب اجتماعی دانشجویان وجود داشت. نتایج نشان می دهد که متغیرهایحوزه بریدگی، خودگردانی، عملکرد مختل و خود پنداره قادر به پیش بینی اضطراب اجتماعی در دانشجویان هستند و توانستند 27درصد واریانس مربوط به آن را تبیین نمایند.

Keywords:

طرحواره های ناسازگار اولیه , خود پنداره , اضطراب اجتماعی