بیژن پیرنیا - دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی بالینی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
سهیلا رحمانی - دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی سلامت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران
علی سلیمانی - گروه روانشناسی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران

مدیریت مشروط یکی از درمان های رایج در حیطه اعتیاد است که بر نظریه رفتارگرایی متکی است. اکستازی دسته ای از محرکهای مشتق شده از آمفتامین ها است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مدیریت مشروط بر میزان کاهش مصرف در افرادوابسته به اکستازی انجام گرفت. در قالب یک کارآزمایی کنترل شده 50 مرد مصرف کننده اکستازی به طور هدفمند انتخاب وبه گونه ای تصادفی در قالب دو گروه مدیریت مشروط و کنترل تخصیص یافتند. مدیریت مشروط به مدت دوازده هفته به گروهآزمایش ارایه شد. آزمایش ادرار به روش ایمونوکروماتوگرافی به صورت دو بار در به عمل آمد . نتایج به دست آمده از آزمون هایکایاسکویر و تحلیل واریانس نشان دادند که درمان مدیریت مشروط کاهش معناداری را در میزان مصرف اکستازی ایفا نمود. اینیافته ها ضمن در بر داشتن جنبه های کاربردی در حیطه درمان اعتیاد، بار دیگر تایید کننده شواهد بالینی در مورد کارامدیدرمان های رفتاری در اعتیاد می باشد.

اکستازی، اعتیاد، مدیریت مشروط