بیژن پیرنیا - دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی بالینی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران
الهه نجفی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، اراک، ایران
مریم تیموری - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات واحد تهران، تهران، ایران
نغمه شکوهی نژاد - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

نشانگان استرس را می توان در بستری تعاملی و یا در چارچوبی شناختی تبیین کرد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دو درمانتعاملی مادر- کودک و شناختی رفتاری بر میزان استرس کودکان دارای والد تحت درمان نگهدارنده صورت پذیرفت. در یک کار آزمایی بالینی تصادفی از میان خانواده های دارای مادر تحت درمان متادون، 75 مادر و کودک به گونه ای هدفمند انتخاب و به طورتصادفی در قالب سه گروه کاربندی شدند ... سطح استرس کودکان در 3 برهه زمانی پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری موردارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر دو درمان نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر شاخص استرس ایفا نمودند(044 / 0 = p) هرچند بین اثربخشی دو درمان تفاوت معناداری مشاهده نشد (0.05 < p). همچنین اثربخشی درمان ها تا مرحلهپیگیری پایدار نماند (85 / 0 = p). این یافته ها گویای سودمندی هر دو درمان تعاملی و شناختی رفتاری بر نشانگان استرس درکودکان است و میتواند در عرصه تدوین برنامه های پیشگیرانه موردتوجه قرار گیرد.

درمان تعاملی والد کودک، اعتیاد، درمان شناختی- رفتاری