توانمندسازی دبیران و ظرفیت یادگیری سازمانی مدرسه

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه توانمندسازی دبیران با ظرفیت یادگیری سازمانی مدارس ناحیه یک شهر سنندج صورتگرفت. شرکت کنندگان تعداد 200 نفر بودند که از میان کلیه دبیران زن و مرد ناحیه یک سنندج در سال 89-88 با روشنمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هایتوانمندسازی دبیران (شامل خرده مقیاس های سیاست مدرسه، زندگی کاری معلمان، تجربیات دانش آموزان و کنترل کلاسی)و ظرفیت یادگیری سازمانی مدرسه (شامل خرده مقیاس های ساختار، رهبری، تعهد مشارکتی و فعالیت گروهی، دانش ومهارت، بازخورد و پاسخگویی) بود که ساختار و رهبری با هم و تعهد مشارکتی و فعالیت گروهی، دانش و مهارت و بازخورد وپاسخگویی با هم به عنوان یادگیری سازمانی دبیران مطرح شد. یافته ها نشان داد بین توانمندسازی دبیران با ظرفیتیادگیری سازمانی مدرسه رابطه معناداری وجود داشت و از میان خرده مقیاس های فوق شدت رابطه زندگی کاری معلمان بارهبری و ساختار مدرسه و همچنین سیاست مدرسه با یادگیری سازمانی دبیران زیاد و مثبت بود. نتایج نشان میدهد خردهمقیاس های زندگی کاری معلمان، سیاست مدرسه و تجارب دانش آموزان، در پیشبینی رهبری و ساختار مدرسه و خردهمقیاس های سیاست مدرسه، زندگی کاری معلمان و کنترل کلاسی در پیش بینی یادگیری سازمانی دبیران معنادار هستند.سیاست مدرسه با تعهد مشارکتی و فعالیت گروهی معلمان قوی ترین رابطه و کنترل کلاسی رابطه بسیار ضعیفی با تعهدمشارکتی و فعالیت گروهی معلمان در مدارس دارد.

Keywords:

توانمند سازی , رهبری و ساختار , یادگیری سازمانی دبیران , ظرفیت یادگیری سازمانی مدرسه