تاثیر قصه درمانی گروهی بر مهارت های اجتماعی و حل مسیله اجتماعی در کودکان بی سرپرست و بدسرپرست

امروزه تمام جوامع با مشکل بزرگی بنام کودکان بی سرپرست و بدسرپرست مواجه هستند که مشکلات بسیاری را در سطح فردیو اجتماعی به وجود میآورند. هدف پژوهش حاضر تاثیر قصه درمانی گروهی بر بهبود مهارت های اجتماعی و حل مسیله یاجتماعی در کودکان بی سرپرست و بدسرپرست مقطع ابتدایی شهر شاهرود بوده است. روش پژوهش آزمایشی پیش آزمون وپسآزمون با گروه کنترل است. نمونه ی این پژوهش را 30 کودک (15 نفر گروه آزمایش، 15 نفر گروه کنترل) دختر و پسربی سرپرست و بدسرپرست 9 تا 12 سال که در مراکز شبه خانواده اقامت داشتند و به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدهبودند تشکیل دادند. قبل و بعد از اجرای مداخله پرسشنامه های مهارت های اجتماعی ماتسون و حل مسیله ی اجتماعی دیزوریلا وگلد فرید در هر دو گروه تکمیل شد. سپس اعضای گروه آزمایش در طی 12 جلسه ی 60 دقیقهای در جلسات قصه درمانی شرکتکردند. یافته های پژوهش نشان داد که قصه درمانی گروهی به صورت کلی سطح مهارت های اجتماعی و حل مسیله اجتماعی رادر این کودکان بهبود بخشیده است (P<0/0005) مطابق با پژوهش های پیشین نتایج این پژوهش نشان داد که با استفاده از این روش درمانی میتوان به بهبود مشکلات رفتاری و اجتماعی این قشر از کودکان کمک بزرگی کرد.

Keywords:

قصه درمانی گروهی , کودکان بی سرپرست و بدسرپرست , مراکز شبه خانواده , مهارت های اجتماعی , حل مسیله اجتماعی