لیلا ظریف سادات حسینی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملارد، کرج، ایران
آتنا اصفهانی خالقی - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملارد، کرج، ایران
نسرین بنکداری - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملارد، کرج، ایران

سرطان از جمله سرطان تیرویید همیشه با استرس زیادی همراه است که می تواند امید افراد به زندگی را تحت تاثیر قرار دهد. امیدبه زندگی در افراد مبتلا به سرطان میتواند تحت تاثیر عوامل متعددی باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش تنظیم هیجانی وتاب آوری در پیش بینی امید به زندگی در بیماران مبتلابه سرطان تیرویید است. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگی است.جامعه ی آماری پژوهش، بیماران مبتلابه سرطان تیرویید مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی در تابستان سال 95 بودند که از بیناین افراد 108 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه های تنظیم هیجانی گرانفسکی، تاب آوری کانر ودیویدسون و امید اشنایدر برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده های حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد کهراهبردهای ملامت خویش با امید به زندگی رابطه معکوس و راهبردهای تمرکز مثبت و ارزیابی مجدد مثبت با تاب آوری با امید بهزندگی رابطه مستقیم دارد اما تحلیل رگرسیون چندگانه مشخص کرد که صرفا مولفه تمرکز مجدد مثبت قدرت پیش بینی امید بهزندگی را در بین بیماران مبتلابه سرطان تیرویید دارا می باشد بنابراین اگر بیماران در برخورد با شرایط ناگوار سرطان به یادآوریتجارب مثبت خود بپردازند و همچنین از سطح بالای تاب آوری برخوردار باشند، از امید بیشتری برخوردار خواهند بود.

تنظیم هیجانی، امید، تابآوری، سرطان تیرویید