اثرات نئومایسین و پختن بر کارآیی استفاده از دانه ماشک در جیره جوجه های گوشتی

این آزمایش با هدف بررسی اثرات پختن و آنتی بیوتیک نئومایسین بر روی کارآیی استفاده از دانه ماشک در جیره های رشد و پایانی جوجه های گوشتی طراحی گردید. آزمایش بر روی 260 قطعه جوجه خروس گوشتی نژاد راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی در 5 تیمار با 4 تکرار و 13 قطعه جوجه در هر تکرار از سن 21 تا 49 روزگی اجرا شد. جیره های آزمایشی شامل 20% دانه ماشک خام 20% دانه ماشک خام تکمیل شده با آنتی بیوتیک نئومایسین 20% دانه ماشک پخته و20% دانه ماشک پخته تکمیل شده با آنتی بیوتیک نئومایسین بودند و یک جیره بدون ماشک و مکمل به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. پختن دانه های ماشک طی دو مرحله شامل خیساندن در آب در دمای محیط ( 10 ساعت) و پختن دو مرحله ای ( 30 و 90 دقیقه) انجام گرفت. متوسط وزن بدن، افزایش وزن روزانه و خوراک مصرفی روزانه به صورت هفتگی اندازه گیری و ضریب تبدیل خوراک محاسبه گردید. نتایج آزمایش نشان دادند که استفاده از 20% دانه ماشک خام اثرسوئی بر عملکرد جوجه های گوشتی نداشت. پختن دانه ماشک اثر معنی داری بر کارآیی استفاده از آن در جیره نداشت. استفاده از آنتی بیوتیک نئومایسین در جیره حاوی دانه ماشک پخته باعث بهبود عددی وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک مصرفی شد، در حالی که آنتی بیوتیک نئومایسین به همراه دانه ماشک خام تفاوتی را ایجاد ننمود. به طور کلی نتایج آزمایش نشان دادند که می توان از 20% دانه ماشک خام در جیره رشد و پایانی جوجه های گوشتی بدون مشاهده اثرات منفی استفاده نمود و در این سطح از دانه ماشک، پختن و استفاده از آنتی بیوتیک نئومایسین اثر قابل توجهی بر کارآیی استفاده از دانه ماشک در جیره جوجه های گوشتی ندارند.

Keywords:

پختن , جوجه گوشتی , ماشک , نئومایسین