عوامل موثر بر قطع درمان مراجعه کنندگان به مراکز سلامت روان جامعه نگر

هدف مطالعه حاضر بررسی مشخصات دموگرافیک از قبیل تحصیلات، جنسیت و همچنین نوع اختلال بیمار و میزان همدلی و هوشهیجانی پزشک بر قطع درمان مراجعهکنندگان مراکز سلامت روان جامعه نگر شهر تهران است. نمونه ای شامل 4101 نفر بیمار و 26نفر پزشک انتخاب شدند. اطلاعات مرتبط با بیماران توسط نرمافزار ثبت اطلاعات مراکز به دست آمد. اطلاعات پزشکان نیز توسط دوپرسشنامه هوش هیجانی بار- آن (EQI) و مقیاس همدلی پزشکان جفرسون (JSPE) جمع آوری گردید. نتایج آزمون خیدو نشانداد که هرچه میزان همدلی پزشک بیشتر باشد میزان قطع درمان بیماران وی کمتر خواهد بود. همچنین ارتباط نمره کلی هوشهیجانی با متغیر قطع درمان معنادار نمی باشد و قطع درمان تنها با مولفه سازگاری هوش هیجانی ارتباط معناداری دارد. بر اساسیافته های مطالعه هیچیک از متغیرهای مرتبط با بیمار (جنسیت، سطح تحصیلات و نوع اختلال) ارتباط معناداری با قطع درمان ندارند.مهارت های ارتباطی، همدلی و مولفه سازگاری هوش هیجانی پزشکان، عوامل موثری بر کاهش قطع درمان بیمارانشان محسوب می شود.

Keywords:

مرکز سلامت روان جامعه نگر , عوامل قطع درمان , هوش هیجانی , همدلی , سازگاری