علیرضا حسینی صدر - عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی

پژوهش حاضر درباره فضای معماری موجود در شهر تبریز می باشد که شهرسازی دوره معاصر به دلایلی میکوشد فضای معماری شهری را دگرگون ساخته و زیبایی های بصری آن را از بین ببرد. در این مقاله با توجه به نقش مهم دربها در تزیینات معماری در باب کوچه های تبریز در دوره قاجار و درب های آن حقایق بسیاری را میتوان با توجه به عناصر بصری وکیفیات بصری وارتباط آن با ساختار کلی بنا وتحلیل عناصر موجود در تزیینات درب ها به شیوه تحلیل اثر وبازنمایی اشکال ونشانه های تصویری و بررسی شباهت ها و تفاوت های موجود در آن را مشخص نمود که بیانگر نبوغ و خلاقیت هنرمندان و صنعتگران دوره های مختلف در آفرینش هنرهای تزیینی است و نماد ملی و هویتی تمام ایرانی ها محسوب می شود. که با توجه به روابط ساختاری وتصویری در این دوره هنرمندان طراح ومعمار توانسته اند به زیبایی های تصویری وکاربردی ناب تری دست پیدا کنند درب های تبریز در بازیابی هویت ایرانی و شکل گیری معماری آن از اعتبار ویژه برخوردار بوده و در نمایاندن خلاقیت و ابتکار هنرمندان و تداوم آن در دوره های بعد برجسته ترین شاخصه معماری بشمارمیرود. افزون بر موارد ذکر شده هویت اصلی بررسی و تحلیل عناصر و اشکال موجود در درب را نشانه های تزیینی و نقش و معانی آنها بر روی درب ها می باشد که با استفاده از روش توصیفی تاریخی و تحلیلی و با بکارگیری فن مشاهده اطلاعات تحقیق مورد بررسی و کند و کاو قرار گرفته است.

تبریز، کوچه ها، درب ها، تزیینات معماری ،نشانه های تصویری