بررسی تاثیر تکنولوژی نانو مواد بر عملکرد روسازی های آسفالتی

بررسی خرابی های روسازی و راه های مقابله با آن یکی از نیازهای مهمی است که در صنعت راهسازی کشور احساس می شود. بروز خرابی ها در روسازی نه تنها باعث کاهش عمر مفید روسازی و ایمنی استفاده کنندگان از راه می شود بلکه باعث افزایش مخارج نگهداری و بهسازی روسازی و همچنین افزایش زمان سفر می گردد. از طرفی، افزایش ترافیک و عدم توجه به فرسودگی راه های موجود در ایران قبل از پایان عمر مفیدشان، رشد راه های جدید الاحداث را بسیار کندتر کرده است. ساخت آسفالتی هوشمند با عمر مفید بیشتر که قادر به ترمیم خود به خودی ترک های ایجاد شده در اثر بارهای عبوری باشد، مستلزم شناخت جزء اصلی مخلوط آسفالتی یعنی قیر می باشد. حساسیت حرارتی بالا و در نتیجه شیارشدگی آسفالت در این دماها، کاهش الاستیسیته در دماهای پایین و به تبع آن ترک خوردگی حرارتی آسفالت و در نهایت خواص ویسکوالاستیک قیر که سبب تغییر شکل دایم و برگشت ناپذیر روسازی آسفالتی زیر ترافیک سنگین می باشد، از جمله ضعف های قیرها هستند. اگرچه استفاده از قیرهای اصلاح شده در سال های اخیر، خواص قیر را به طور چشمگیری بهبود بخشیده است، اما کاربرد نانوذرات با درصدهای کمتر و عملکرد بهتر برای راهی مقاوم در برابر عوامل محیطی با عمر مفید بیشتر در نظر بسیاری از مهندسان، آینده جدید را برای راه های با کیفیت و ایمنی بالا رقم می زند. در این تحقیق به بررسی مطالعات صورت گرفته در زمینه کاربرد نانو مواد در روسازی های آسفالتی اشاره می شود. نتایج مطالعات نشان می دهد که استفاده از نانو مواد در ساخت مخلوط های آسفالتی تا حد قابل توجهی قابلیت سرویس دهی آنها را افزایش خواهد داد.

Keywords:

روسازی آسفالتی , تکنولوژی نانو مواد , خرابی روسازی , شیارشدگی , خستگی