بررسی تاثیر طراحی و روش های معماری بر صنعت گردشگری

انسان معاصر اگرچه با شتابی فزاینده مرزهای دانش و تکنولوژی را در می نوردد و قادر به تجربه شیوه های زندگی موردنظر خود است اما در مقابل محیط های طبیعی موافق با طبع و سرشت وجودی خود را به طرز غیرقابل باوری مورد تعرض قرار داده و به تدریج از دست می دهد. از دیرباز لزوم وجود سیر و سیاحت در زندگی انسان به منظورهای مختلف باعث ایجاد مراکز و مجتمع های اقدامتی در هر دوره ای با شکل ها و نام های گوناگون شده است. دنیای امروز، عصر تعاملات فرهنگی و اجتماعی بین کشورها است. از آنجا که صنعت گردشگری در کشور ما به صورت هدفمند مطرح نبوده و از لحاظ فرهنگی نیازمند به ساخت بستر مناسب است می توان با ایجاد مراکز اقامتی تفریحی این صنعت را در اقصی نقاط ایران رواج داد. پیشرفت و توسعه فناوری و تخصصی تر شدن علوم مختلف همچون معماری در کنار مسایلی مربوط به محیط زیست از جمله عواملی هستند که بر تقویت صنعت توریسم تاثیر می گذارند. در دنیای امروز که پا به هزاره جدید گذاشته است، بی تردید صنعت گردشگری به صورت یکی از پایه های استوار سیستم جهانی در خواهد آمد. در حالی که عصر جدید از توریسم آغاز شده است و سیر تکاملی دود را می پیماید، تعداد زیادی از عوامل برون زا بر آن تاثیر خواهند گذاشت. ظهور اندیشه توسعه پایدار در دهه 60 میلادی به همراه پر رنگ شدن نقش جوامع محلی با تاکید بر نگرش پایین به بالا، تمامی زمینه های علمی و صنعتی در جهان را تحت تاثیر قرار داده است. در این بین گردشگری نیز از این تاثیر بی بهره نبوده و دچار تحولاتی شده که اکثرا بصورت شکل گیری انواع جدید گردشگری و تعریف اصول نوین در مدیریت گردشگری مطرح شده اند.

Keywords:

معماری , طراحی , گردشگری , طبیعت