حمید عباسقلی ها - عضو هییت علمی گروه مهندسی عمران موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی دارالفنون قزوین
محمد نوری - دانشجوی مهندسی عمران موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی دارالفنون قزوین

در این مقاله سعی شده است تا تاثیر سیستم کامپوزیتی هیبریدی به عنوان یک انتخاب برای مقاوم سازی سازه های بتن آرمه ارزیابی شود. ترکیب الیاف مصنوعی و طبیعی برای محصورکردن قسمت خارجی استوانه های بتنی مورد استفاده قرار می گیرند. یک تحلیل عملکردی مقایسه ای از محصورشدگی با پلیمر مسلح الیاف سیسل شیشه ای ترکیبی ( HSGFRP ) در مقابل محصورشدگی مجزا با استفاده از پلیمر مسلح الیاف کربنی ( CFRP )، پلیمر مسلح الیاف شیشه ای ( GFRP ) و پلیمر مسلح سیسل ( SFRP ) انجام می شود. رفتار فشاری محوری، پاسخ تنش کرنش و ویژگی های جذب انرژی مورد مطالعه قرار می گیرند. کاربرد الیاف سیسل به همراه الیاف شیشه ای منجر به بهبود ویژگی های جذب انرژی می شود. برای پیش بینی مقاومت نهایی بتن محصورشده با HSGFRP ، معادله جدیدی برپایه فشار محصورشدگی جانبی معرفی می شود که با نتایج آزمایشگاهی مطابقت خوبی دارد. مطالعات عملکردی دوام نشان داد که قرارگرفتن نمونه ها در معرض شرایط خشک/مرطوب و تغییرات دما منجر به افزایش مقاومت برای تمام نمونه های محصور شده با FRP می گردد در حالی که برای نمونه های بدون محصورشدگی این مقدار کاهش می یابد.

کامپوزیت های الیاف ترکیبی، محصور سازی، رفتار فشاری محوری، شکل پذیری، دوام