بررسی منظر صوتی با رویکرد طراحی شهری ( نمونه موردی: شهر سیرجان )

امروزه رابطه بسیاری از آلودگی های محیطی نظیر آلودگی صوتی، نوری، نمادی و ... با پدیده آلودگی های رفتاری در فضاهای شهری به اثبات رسیده است، که از طریق برنامه ریزی و طراحی صحیح محیطی می توان از گسترش آنها جلوگیری نمود. منظر صوتی از جمله مواردی است که اگر در شهرها به آن توجه شود می تواند منجر به ایجاد کیفیات متفاوت فضایی، همچون سرزندگی، تجمع پذیری، برقراری تعاملات اجتماعی، احساس آرامش گردد. این تحقیق بر آن است تا با شناسایی دقیق استانداردها و شاخص های صوتی در شهر و تطبیق الگوهای بصری و صوتی هماهنگ در طراحی جداره ها و ساختار فضایی شهر، به یک الگوی اصولی در طراحی دست یابد. در این تحقیق پس از آنالیز داده های کیفی در کنار تجزیه و تحلیل توصیفی (نظیر بررسی رابطه تاثیر صوتی کاربری های اطراف خیابان نسبت بهم، اندازه گیری میزان شدت صوت تولیدی ناشی از ترافیک به عنوان اصلی ترین منبع آلودگی، و نیز مشخص کردن زمان اوج این آلودگی ها و ... )، به تشخیص روابط علت و معلولی موجود و مقایسه آن ها باهم پرداخته شده است. در بخش نتیجه گیری، با در نظر گرفتن جوانب یاد شده از موضوع، به بررسی علمی و دقیق موجود شهر پرداخته و در نهایت، از دریچه طراحی شهری و با در نظر به آینده، پیشنهادها و راهکارهای عملی مناسب، نظیر استفاده از تکنیک دیوارهای صوتی شیشه ای، انجام فعالیت های صوتی مناسب و جاذب مردم در فضاهای عمومی و اعمال ضوابط صوتی در امور بهسازی و نوسازی جداره های شهری، ارایه شده است.

Keywords:

طراحی شهری , منظر صوتی , نوفه , آلودگی صوتی