اثر عامل باکتریایی بر عمل آوری، دوام و نفوذپذیری بتن

پایداری و دوام سازه های بتنی به دلیل نفوذ آب و گاز به درون سازه ها کاهش می یابد. این گازها و آب حاوی عناصر، مضر و خطرناک جهت پایداری و دوام سازه هستند. اگر این مواد مضر به آرماتورهای فولادی برسند نه تنها بتن از بین می رود بلکه این آرماتورها نیز از بین می روند و خورده می شوند. خورده شدن آرماتورهای فولادی توسط عوامل خورنده باعث کاهش شدید استحکام سازه می شود. جهت حل این مشکل راه حل های گوناگونی ابداع شده است. البته این روش ها با وجود مزایا، دارای معایب و ناکارآمدی هایی نیز مانند وجود اختلاف در ضرایب انبساط حرارتی بین این مواد، بتن و خطرات زیست محیطی می باشند. به دلایل ذکر شده مبحث استفاده از گزینه های جایگزین و افزودنی مورد توجه قرار گرفته است. یک مکانیسم امکانپذیر جدید که در مقیاس آزمایشگاهی در حال بررسی و توسعه است، فن آوری های بر پایه استفاده از رسوب مواد معدنی حاوی باکتری ها می باشد. این فن آوری نوظهور بوده و مورد توجه فراوان مراکز تحقیقاتی بتن و سیمان می باشد. بتن باکتریایی براساس قابلیت رسوب دهی کلسیت بوسیله باکتری ها طراحی و ساخته می شود. این پدیده رسوب کلسیت تحریک شده با باکتری نامیده می شود. رسوبات کربنات کلسیم بعنوان یک درزگیر میکروبی توانمندی بالای خود را در پر کردن ترک ها و شکاف های ریز در گرانیت ها و سنگ ها و ماسه اثبات کرده اند بنابراین استفاده از باکتری در بتن می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب و دوستدار محیط زیست ارایه شود. در حال حاضر این فن آوری در حال توسعه و تحقیق به عنوان یک روش هوشمند در بتن می باشد. در تحقیق حاضر مروری بر تاریخچه شروع و توسعه این فن آوری و جایگاه حال و آینده آن خواهد شد. امید است که انجام این پروژه بر پیشرفت های بعدی، در تولید صنعتی سازه ها و محصولات بتنی و کاربرد موفق آن در زمینه های مختلف صنعتی و شهری کشور تاثیر گذار باشد. در این پروژه با عمل آوری نمونه ها در مخزن حاوی باکتری با دو رقت متفاوت نتایج مطلوبی حاصل گشت. این نتایج نشان می دهد که عمل آوری در مخزن حاوی باکتری با هر رقتی، هیچ تاثیری بر مقاومت فشاری نمونه ها ندارد ولی هرچه رقت باکتری و عیار سیمان بالاتر رود، نفوذ یون کلر، عمق نفوذ آب و جذب آب کوتاه مدت نمونه ها کاهش می یابد.

Keywords:

بتن , نفوذ یون کلر , عمق نفوذ آب , درصد جذب آب