راهکارهای حفاظت از محیط زیست در جهت دستیابی به کشاورزی پایدار

اهمیت کشاورزی جهت تامین نیاز غذایی بشر امری انکارناپذیر میباشد اما باید توجه داشت تامین این نیاز به قیمت از بین رفتن منابع برای کشاورزی آینده نباشد. در حقیقت هر توسعه ای باید پایدار باشد؛ توسعه پایدار رابطه متقابل انسان و طبیعت در سراسر جهان است. کشاورزی پایدار یک شاخه مهم از توسعه پایدار است؛ همچنین بخش کشاورزی نسبت به سایر بخشهای اقتصادی همواره ارتباط بیشتر و نزدیکتری با محیطزیست داشته به طوریکه از دیدگاه بسیاری از کارشناسان زیربنا و پایه اصلی فعالیتهای تولیدی در بخش کشاورزی محیطزیست میباشد و تاثیرات زیادی از آن میگیرد و البته تاثیرات زیادی نیز بر آن میگذارد. با توجه به اینکه 70 درصد کل آب مصرفی جهان صرف بخش کشاورزی میشود در بخش آسیبهای زیست محیطی ناشی از کشاورزی میتوان به کاهش منابع آب موجود اشاره کرد که برای مقابله با آن راهکار آبیاری قطرهای با 90 تا 95 % راندمان مصرف آب پیشنهاد میشود، از طرفی به علت استفاده بیشازحد از مواد شیمیایی افزایش آلودگی آبها و خاکها یکی دیگر از معضلات میباشد که برای کاهش این میزان آلودگی از کشاورزی ارگانیک و مدیریت تلفیقی آفات میتوان بهره جست که منجر به کاهش اسستفاده از مواد شیمیایی و در واقع کنترل بیولوژیک آفات میگردد. افزایش فشردگی خاک ناشی از عملیات سنگین خاکورزی، یکی از آسیبهای جدیای میباشد که به خاک وارد میگردد که برای کاهش این آسیب در این مطالعه به راهبردهایی از قبیل استفاده از کشاورزی کم خاکورزی و بی خاکورزی پرداخته شده است در واقع در این راهکارها ماشین آلات تحت مدیریتی مناسبتر وارد مزارع گشته و عملیاتهای غیر ضروری حذف میگردند.

Keywords:

توسعه پایدار , زیست محیط , کشاورزی ارگانیک , خاک ورزی