آرزو نجایی - هییت علمی گروه محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
پریسا باقری ینگجه - دانشجوی دکتری آلودگی محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
شهرزاد آسوبار - دانشجوی دکتری آلودگی محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

آلودگی محیط زیست از لحاظ فلزات سنگین در دو قرن اخیر به شدت افزایش یافته است. حضور برخی از فلزات سنگین در اکوسیستم های آبی، تهدیدی همیشگی برای سلامت جوامع بشری است. زیست پالایی که در آن از میکروب ها جهت سمیت زدایی و تجزیه آلاینده های زیست محیطی استفاده می شود، گزینه مناسب جهت جایگزینی استراتژیهای فیزیکی و شیمیایی فعلی برای حذف فلزات سنگین است . در مطالعه مروری حاضر با بررسی آخرین یافته ها در زمینه زیست پاییی، چندین فلز سنگین رایج در محیط های آبی انتخاب و مورد بررسی نهایی قرار گرفت. به منظور انجام آلودگی زدایی موثر این روش، می بایست کارایی آن با توجه به دامنه غلظت متفاوت یون های فلزی تعیین گردد. از میان روش های میکروبی مختلف، جذ زیستی در مقایسه با فرآیند تجمیع زیستی کاربردی تر است زیرا در تجمیع زیستی نیاز به افزودن نوترینت ها جهت جذ فعال فلزات سنگین می باشد. استفاده از فرآیندهای زیست پاییی برای تصفیه فاضلا های حاوی فلزات سنگین، بسیاری از محدودیت های زیااد ساایر روشهای فیزیکی و شیمیایی را نداشته، از نظر اقتصادی نیز مطلو تر است.

فلزات سنگین، محیط های آبی ، زیست پالایی، جذب زیستی