مقایسه روش های شیمیایی و غیر شیمیایی کنترل بیماری شانکر رایزوکتونیایی ساقه سیب زمینی در استان همدان

بیماری شانکر ریزوکتونیایی ساقه سیب زمینی Potato stem canker با عامل Rhizoctonia solani از مهمترین بیماریهای اوای رشد بوته های سیب زمینی در کلیه مناطق سیب زمینی کاری کشور بخصوص در استان همدان محسوب شده و موجب کاهش قاب توجه کمیت و کیفیت محصول برداشت شده می گردد. این تحقیق بمنظور بررسی و مقایسه روش های مختلف مدیریت این بیماری در قطعه زمینی با سابقه الودگی شدید به بیماری در قالب طرح آماری بلوکهای کام تصادفی اجرا گردید که تیمارهای آن شامل 1-غده های ضدعفونی شده با قارچ کش ایپرودیون+ کاربندازیم 2-غده های پیش جوانه دار شده 3- غده های پیش جوانه دار همراه با ضد افونی با قارچکش ایپرودیون+ کاربندازیم 4- غدههای ضد افونی شده با محلول هیپوکلرید سدیم 5- دو هفته تاخیر در آبیاری بلافاصله پس از سبز شدن محصول و 6- شاهد(بدون هر گونه اعمال تیمار) بودند. برای تعیین میزان آلودگی بوتههای تیمارهای آزمایش به بیماری شانکر رایزوکتونیایی ساقه،پس از گذشت شش هفته از زمان کاشت اقدام به نمونه برداری و تعیین درصد و شدت بیماری گردید. علاوه بر این پس از رسیدگی فیزیولوژیکی بوتهها، محصول هر کرت در سطح رکورد گیری برداشت و توزین گردید. نتایج حاصله نشان داد اختلاف بین عملکرد محصول و درصد آلودگی و شدت بیماری شانکر رایزوکتونیایی در تیمارهای آزمایش معنی دار است. مقایسه میانگین درصد و شدت آلودگی بیماری شانکر رایزوکتونیایی ساقه نشان داد که تیماز ضدعفونی بذر با قارچ کش + جوانه دار کردن غده با میانگین آلودگی به میزان 16/33 درصد و شدت الودگی 2/22 دارای کمترین میزان آلودگی به بیماری بوده است پس از اتمام رشد فیزیولیو یکی بوته ها و برداشت محصول تیمارهای آزمایش مشخص گردید که تیمار ضدعفونی بذر با قارچ کش + جوانه دار کردن غده (با عملکرد 55/33 تن در هکتار) دارای بیشترین املکرد نسبت به تیمار شاهد (با عملکرد 45/23 تن در هکتار) بوده و موجب افزایش محصول به میزان 31% گردیده است لذا استفاده از روش جوانهدار کردن غده+ ضدافونی آن با قارچ کش بعنوان موثرترین روش در کنترل این بیماری توصیه میگردد.

Keywords:

سیبزمینی , شانکر رایزوکتونیایی , Rhizoctonia solani , همدان , کنترل