بررسی جایگاه امر به معروف و نهی از منکر از منظر امام و رهبر انقلاب

معروف و منکر که دو مفهوم متقابلند. در لغت به معنای شناخته شده و ناشناخته می باشند و در اصطلاح کارهایی که نیکی یا زشتی آن ها توسط عقل با شرع، شناخته شده باشند، به ترتیب معروف و منکر نامیده می شوند. امر به معروف و نهی از منکر از فرایض بزرگ اسلامی هستند که هر کدام دارای شروط و مراتبی بوده که اجرای آن آثار و برکات فراوانی را به دنبال دارد، این دو از نوع دین اسلام و اجرای آن باعث بر پا شدن واجبات و از بین رفتن منکرات و برقراری امنیت و اسایش در جامعه می شود. مهم ترین شرط انجام درست امر به معروف و نهی از منکر، شناخت معروف ها و منکرها و شرایط و شیوه های آن است. امر به معروف و نهی از منکر از جمله واجبات مهم دین اسلام است که اجرا یا اجرا نکردن آن تاثیر عمیق و گسترده ای بر تمام ابعاد جامعه دارد که از جمله مهم ترین مصادیق آن عبارت از : مایه اصلاح عوام موجب سلامت دنیا و آخرت و نیز پابرجایی شریعت و توانمندی مومنان است. این پژوهش بر آن است تا مراتب، جایگاه و نقش هر یک از این دو فریضه را از منظر امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری مورد ارزیابی قرار دهد. نتیجه ی پژوهش بیانگر آن است که هر دو فریضه ( امر به معروف و نهی از منکر ) در کنار هم، آثار و برکات فراوان و نقش بسزایی در تحقق اهداف والای انسانی، اخلاقی، اجتماعی و ... در جامعه دارد.

Keywords:

امر به معروف , نهی از منکر , امام , رهبری