معصومه پازکی - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور ایران تهران
علیرضا همایونف - مربی گروه جغرافیای سیاسی، دانشگاه پیام نور، تهران ایران
حافظ شاکرمی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

گردشگری روستایی یک الگوی فعالیت اقتصادی جدیدی است که از یک سو، سبب تنوع و پویایی فعالیت اقتصادی در روستاها میگردد و از سوی دیگر، با اتکا بر پتانسیل های موجود در روستاها می تواند اشتغال و درآمد پایدار ایجاد کند که علاوه برجلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهر با توجه به پیامدهای مثبتی که دارد، می تواند سبب پایداری توسعه روستاها گردد. هدف از این مقاله، مطالعه و تحلیل جایگاه بازاریابی در توسعه گردشگری روستایی پایدار بر اساس مدل آمیخته بازاریابی p4 در روستاهای هدف گردشگری استان سیستان و بلوچستان می باشد که شاخص ها و عامل های تاثیرگذار بر روند پایداری توسعه گردشگری روستایی اولویت بندی می شوند. در این پژوهش، آمیخته بازاریابی شامل چهار مولفه قیمت 1 ، مکان ، تولید ، تشویق ترفیع P4 می باشد. روش تحقیق حاضر، توصیفی تحلیلی و بر اساس پرسشنامه محقق ساخته -به گردآوری داده ها پرداخته و به روش نظرسنجی از کارشناسان مربوطه، روستاییان و متخصصین گردشگری، مورد بحث و بررسی قرار گرفته و با اولویت بندی این عناصر، استراتژی مدیریتی مناسب طراحی گردیده است.

گردشگری پایدار روستایی، بازاریابی، مدل آمیخته بازاریابی، روستای هدف