تحلیل ژیوپلیتیک فقر و نابرابری اقتصادی در سیستان و بلوچستان و تاثیر آن بر افراط گرایی و امنیت ملی

رکود جهانی، رشد اقتصادی نامتوازن در جهان، بحران های خشکسالی، کمبود آب و بیکاری حاصل از تورم اقتصادی، متغیرهای مرتبط با فقر هستند که می توانند از کانال های متفاوتی زمینه ساز آغاز و ادامه تروریسم جهانی به حساب آیند. با رشد سلفی گری و افزایش قدرت افراط گرایان در ناامن کردن کشورهای جهان، ایران که در بحرانی ترین منطقه جهان قرار گرفته با مشکلات امنیتی متعددی مواجه است و یکی از مهم ترین این مشکلات امنیت مرزهای جنوب شرقی کشور و عضویت شهروندان ایرانی در گروه های تندرو و سلفی است. در این مقاله تلاش شده چگونگی تاثیر فقر و نابرابری اقتصادی در سیستان و بلوچستان در ایجاد گرایش های افراطی و به خطر افتادن امنیت ملی با روش شناختی توصیفی تحلیلی و به شیوه اسنادی تبیین شود و رابطه فقر و نابرابری با افراط گرایی و تهدیدات امنیتی مورد بررسی قرار گیرد. برمبنای یافته های این پژوهش فقر و نابرابری اقتصادی در محدوده مورد مطالعه زمینه ساز انزوای اجتماعی و بروز گرایش های افراطی بوده و به عنوان یک عامل تهدید امنیت ملی شناخته می شود. بر اساس آمار موجود استان سیستان و بلوچستان بالاترین میزان بی سوادی در کشور را دارد و جمعیت بیکار و قاچاق مواد مخدر و حضور مهاجران افغان از معضلات جدی استان است که زمینه افزایش فقر و نابرابری اقتصادی را افزایش می دهد. بر اساس نتایج این تحقیق، زمینه سازی مبارزه با فقر و نابرابری اقتصادی، همزمان ایجاد انگاره مثبت اجتماعی و فراهم کردن زیرساخت های توسعه اقتصادی به ویژه در حوزه های کم هزینه مانند گردشگری و توسعه کارآفرینی و ایجاد زمینه های اشتغال با همکاری مردم بومی سبب کاهش احساس تبعیض و در نتیجه کاهش گرایش های افراطی می شود و می توان با دو رویکرد اصلی غیرامنیتی سازی و توسعه اقتصادی در مسیر کاهش مخاطرات علیه امنیت ملی در این منطقه گام برداشت.

Keywords:

ژیوپلیتیک فقر , نابرابری اقتصادی , امنیت ملی , افراط گرایی و گروه های تروریستی , سیستان و بلوچستان