حمیدرضا رخشانی نسب - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه سیستان و بلوچستان
فاطمه شهرکی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه سیستان و بلوچستان

مسکن مهر موضوعی است که در سالهای اخیر در راستای بهبود وضعیت مسکن از سوی دولت در دستور کار قرار گرفته است. این طرح با هدف تامین مسکن برای اقشار کمدرآمد جامعه، قیمت زمین را از قیمت مسکن حذف نموده است و واحدهای مسکونی را به صورت اجاره 33 ساله در اختیار آنها قرار داده است. مقاله حاضر بر آن است تا با مطالعه و ارزیابی مسکن مهر شهر زابل از نظر دو مولفه امنیت و نور و روشنایی نقاط ضعف آن را دریافته و راهکارهایی جهت رفع آن تدوین و شرایط دستیابی به مسکن مطلوب را ارایه دهد. روش این پژوهش توصیفی تحلیلی و ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مطالعات اسنادی و پیمایشی از طریق پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان میباشد جامعه آماری این پژوهش ساکنان مسکن مهر شهر زابل و حجم نمونه براساس فرمول کوکران 149 نفر برآورد شده است. برای تحلیل داده ها از روش های آماری آزمون tتک نمونه ای و رگرسیون گام به گام به کمک نرمافزار SPSS استفاده شده است. نتایج حاصل از t تک نمونهای نشان میدهد که وضعیت مسکن مهر شهر زابل از لحاظ برخورداری از شاخص های روشنایی و امنیت با مقدار محاسبه شده2.64 پایین تر از حد متوسط 3 می باشد. لذا وضعیت مسکن مهر شهر زابل از نظر این دو مولفه در وضعیت مطلوبی نمی باشد. نتایج رگریسون چندمتغیره نیز نشان می دهد که از میان مولفه های کیفیت مسکن، امنیت با ضریب بتا 0.622 بیشترین تاثیر را برمولفههای ارزیابی کیفیت مسکن مهر شهر زابل داشته است و روشنایی و تهویه مجتمع مسکن مهر زابل با ضریب بتا 0.466 کمترین سهم را در این ارزیابی دارد.

امنیت، روشنایی و تهویه، مسکن مهر، ارزیابی، شهر زابل