مطالعه اثرات تغییر اقلیم بر آسایش انسان در سواحل دریای عمان مطالعه موردی: بندر چابهار

در این پژوهش، جهت شناسایی و دستیابی به روند تغییرات عناصر اقلیمی شهر ساحلی چابهار، داده های میانگین حداکثر و حداقل ماهانه عناصر دما، رطوبت نسبی و مجموع بارش ماهانه برای یک دوره آماری س ی ساله 1360-1390جمع آوری - شد. پس از تهیه و ایجاد پایگاه داده، به منظور بررسی وجود روند با بهرهگیری از آزمون ناپارامتریک سنس روندگیری هر یک از عناصر اقلیمی انجام شد. سپس جهت آشکارسازی تغییرات در میزان آسایش، از الگوی زیست اقلیمی ریمن استفاده شد. نتایج نشان داد که دماهای حداقل شهر چابهار در بیشتر ماه ها در حال افزایش است و دمای حداکثر با شدت کمتر ی این افزایش را نشان می دهد. میزان بیشینه و کمینه رطوبت نسبی در غالب ماه های سال روند کاهشی را تجربه کرده است، در عنصر بارش هیچ نوع روندی مشاهده نشد. نتایج الگوی ریمن نشان داد، شرایط زیست اقلیمی در ایستگاه چابهار بیشتر در ماه های نیمه سرد سال دستخوش تغییر شده است و در دوره گرم تغییرات کمتری رخ داده است. پیامد این تغییرات می تواند در ماه های سرد کاهش سرمایش هوا و در نیمه گرم سال افزایش تنش حرارتی را باعث شود.

Keywords:

روند , آزمون سنس , آسایش , تغییر اقلیم , بندر چابهار