بررسی و تحلیل عوامل تنش زای سیاسی امنیتی در روابط ایران و افغانستان

در بدون شناخت محیط پیرامونی و نظم و معادلات حاکم بر آن، دستیابی به اهداف، امنیت و منافع ملی غیر ممکن و در صورت امکان مستلزم سعی و خطای بسیار، اتلاف منابع و هزینه های سنگین و احتمالا جبران ناپذ یر خواهد بود. ایران و افغانستان به عنوان دو بازیگر مهم با داشتن مرز های مشترک پهناور و به حکم مولفه هایی همچون جغرافیا، تاریخ، اقتصاد وفرهنگ بر همدیگر تاثیر گذاشته اند و از هم تاثیر می پذیرند. محیط استراتژیک ایران چنان است که افغانستان به یکی از مهم ترین حلقه های این محیط تبدیل شده است. امروزه عدم وجود صلح و امنیت در افغانستان، وجود سیاست های اشغال گرانه آمریکا و خصوصا سیاست های پنهان خارجیان به منظور انتقال مواد مخدر و باندهای قاچاق اسلحه و گروه های خرابکارانه به ایران مواردی است که همواره ایجاد ثبات امنیتی منطقه را به مخاطره افکنده است. مهمترین منابع تنش زای سیاسی - امنیتی در روابط ایران و افغانستان عبارتند از فعالیت اشرار و قاچاقچیان مواد مخدر در داخل و آن سوی مرزها، فعالیت گروه های تروریستی که اقدامات منفی سیاسی و ضد امنیتی مرتکب می شوند، حضور مهاجرین افغان و تبعات ناشی از این حضور،قاچاق کالا، ورود، حمل و خرید و فروش سلاحهای جنگی غیر مجاز، جرایم خشن سرقت های مسلحانه، آدم ربایی، گروگان گیری و گروکشی، تحرکات اشرار جستجو کرد. در مقاله حاضر درصدد آن هستیم که با روشی توصیفی تحلیلی به تجزیه و تحلیل عمد هترین منابع تنش زای سیاسی امنیتی در روابط ایران و افغانستان را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم

Keywords:

ایران , افغانستان , مرز , جرایم سازمان یافته , نیروهای خارجی