بررسی نو بنیادگرایی اسلامی در ناحیه جنوب شرق ایران، بر اساس نظریه پخش

امروزه نوبنیادگرایی اسلامی تنها بعد نظری ندارد؛ بلکه در پهنه عمل آثار بسیار بر امنیت منطقه ای و جهانی به جا گذاشته است. با توجه به اثرگذاری زیاد این پدیده و شبکه ای شدن آن در پهنه جهانی و تاثیری که بر امنیت و روابط منطقه ا ی و جهانی کشورمان دارد، بررسی چگونگی بازتاب این گفتمان در مناطق مختلف کشور و شناخت نقاط آسیبپذیر در برابر آن 7 امری ضروری می نماید. لذا، در این پژوهش به بررسی چگونگی پخش این پدیده در ناحیه جنوب شرق ا یران که تحولات اخیر آن در ارتباط با این گفتمان بوده، می پردازیم. از آنجا که هر نوع بررسی و تحلیل نظری اگر در قالب و چارچوب یک تیوری و نظریه انجام پذیرد، فایده مندی درازمدت آن تحلیل را به دنبال خواهد داشت، این نوشتار بر آن است که توانمند ی نظریه پخش را از باب تطبیق نظریه بر مورد، در تحلیل بازتاب گفتمان نوبنیادگرایی اسلامی بر ناحیه جنوب شرق ایران، مورد آزمون قرار دهد. سوال پژوهش این است که آیا گفتمان نوبنیادگرایی اسلامی، بر ناحیه جنوب شرق ایران تاثیر داشته یا خیر و در صورت مثبت بودن پاسخ، آیا بر اساس تیوری پخش می توان آنرا نشان داد فرضیه پژوهش هم ا ین است که اولا:نوبنیادگرایی اسلامی بر ناحیه جنوب شرق ایران تاثیرگذار بوده است و ثانیا: نظریه پخش چ ارچوب نظر ی مناسب ی برا ی بررسی میزان و نحوه تاثیرگذاری نوبنیادگرایی اسلامی بر ناحیه جنوب شرق ایران است و به خوبی می تواند ا ین مسیله را تبیین کند.

Keywords:

نوبنیادگرایی اسلامی , پخش , ناحیه جنوب شرق ایران