امیر وشنی - دانشجوی دکترای رشته علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه

این پژوهش با هدف بررسی نقش سطح تحصیلات، سنوات خدمت و سبک های نظارتی بر اثربخشیراهبران آموزشی از دیدگاه معلمان مقطع ابتدایی در مناطق روستایی انجام شد. از لحاظ هدف کاربردی واز نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی محسوب می گردد. جامعه آماری را 192 نفر معلم مقطع ابتداییمناطق روستایی شهرستان سنقر تشکیل می دهد که 132 نفر از میان آنها به شیوه تصادفی ساده و ازطریق جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان (1970) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهشپرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی محتوایی و صوری آن با نظر اساتید و پایایی پرسشنامه بااستفاده از آلفای کرونباخ تایید گردید. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد: بین سبک های نظارت و راهنمایی، سطحتحصیلات و سابقه خدمت با اثربخشی راهبران آموزشی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. سبک هاینظارت و راهنمایی (اطلاعاتی، مشورتی و مشارکتی) با ضریب بتای (ρ<0/005, √=0/673)، سطحتحصیلات با ضریب بتای (ρ<0/005, √=0/771) و سابقه خدمت با ضریب بتای (ρ<0/005, √=0/257)، پیش بینی کننده ی مثبت و معنادار اثربخشی راهبران آموزشی بودند.

نظارت و راهنمایی، راهبران آموزشی، اثربخشی، معلمان، دوره ابتدایی