رابطه خود کار آمدی با اضطراب آزمون در دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان سنندج

اضطراب آزمون که یکی از اضطراب های خاص متعلق به دوران تحصیل است باخود کار آمدی که برای اولین بار توسط بندورا واردادبیات روانشناسی شد و شامل مولفه های خاصی بوده دارای رابطه معنا داری است که در این پژوهش هدف اصلی تعیین این رابطهمعنا داری با روش همبستگی با جامعه آماری کلیه دانش اموزان متوسطه دوم شهرستان سنندج با نمونه گیری 200 نفر از دانشآموزان دختر و پسر و با استفاده از پرسشنامه خود کارآمدی و پرسشنامه اضطراب آزمون فریدمن داده های مربوطه جمع آوریشده و با استفاده از نرم افزاز spss تجزیه وتحلیل آماری شده ورابطه معنا داری بین خود کار آمدی با اضطراب آزمون توسطضریب همبستگی پیرسون (P < 01 / 0) و تاثیر معنی داری (P > 0.05) از خرده مقیاس های خود کار آمدی بر اضطراب وجودنداشتهولی تفاوت معنا داری (P < 01 / 0) در اضطراب آزمون با استفاده از آزمون T گروه های مستقل بین دخترها وپسرها بدست آمدهاست، که علاوه بر جنسیت رشته نیزدر شکل گیری اضطراب آزمون نقش دارد.

Keywords:

خودکار آمدی , اضطراب آزمون , دانش آموزان , دختران , پسران