اثربخشی نقاشی درمانی بر کمبود توجه- بیش فعالی در کودکان با ناتوانی های ویژه یادگیری

هدف این پژوهش، اثربخشی نقاشی درمانی بر کمبود توجه- بیش فعالی در دانش آموزان با ناتوانی های ویژه یادگیری دوره یاول ابتدایی در سال 96 - 1395 بود. جامعه پژوهش (n=120) ،کلیه دانش آموزان اول ابتدایی مراجعه کننده به مراکز ناتوانی هایویژه یادگیری منطقه احمدآباد (مشهد) بودند؛ نمونه این پژوهش 30 نفر بود که از بین دانش آموزانی که بیشترین نمره را ازپرسشنامه ها کسب نمودند انتخاب و به صورت کاملا تصادفی در دوگروه آزمایش وکنترل (n=30) جایگزین شدند. گروهآزمایش طی 10 جلسه 45 دقیقه ای تحت آموزش گروهی نقاشی درمانی قرار گرفتند و گروه گواه این مداخله را دریافت نکرد.طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی بوده و فرض پژوهش این بود که نقاشی درمانی سبب بهبود نقص کمبود توجه بیش فعالی در دانش آموزان اول ابتدایی با ناتوانی های ویژه یادگیری گروه آزمایش نسبت به گروه گواه می شود. دانش آموزان اول ابتدایی دراین پژوهش قبل و بعد از اجرای مداخله به کمک پرسشنامه های اختلال نقص توجه هانریش بل (2009) و بیش فعالی کانرزفرم معلم مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس حاکی ازآن بود که آموزش نقاشی درمانی در بهبود علایم اختلالکمبود توجه و بیش فعالی موثر است و از این روش می توان در مدارس و یا مراکز آموزشی، جهت بهبود کمبود توجه- بیش فعالی دانش آموزان اول ابتدایی استفاده کرد.

Keywords:

نقاشی درمانی , کمبود توجه , بیش فعالی , ناتوانی های ویژه یادگیری