محدثه محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته ی فیزیولوژی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد

حسادت یک احساس منفی است که با احساس اندوه، تکدر روح، نارضایتی از خوشبختی دیگران (خصوصا نزدیکان) همراه است کهدر نوع شدید آن باعث بروز پرخاشگری نسبت به طرف مقابل میشودو این احساس وقتی به وجود میآید که شخص احساس کندآنچه دارد، کمتر از آن چیزی است که باید داشته باشد.با توجه به اینکه نقطه شروع حسادت ویژگی رفتاری و شخصیتی موروثی نبوده و عوامل محیطی از دوران کودکی و در مراحل رشدباعث آن میشوند ومیتوان اذعان داشت حسادت حاصل نداشتن اعتماد به نفس و عزت نفس در اشخاص است، در نتیجه با ایجادو اجرای راهکارهای مناسب در خانواده و اجتماع میتوان مانع پیشرفت و حتی بروز آن شد. حسادت و غبطه یک احساس هستند وتشخیص افتراقی آن مربوط به جهت آن است، به عبارتی که حسادت جهتی به سمت شخص دیگر دارد اما غبطه جهت اش بهسمت خود فرد بر مبنی تلنگر و پیشرفت است.از آثار حسادت را میتوان به آثار روانی (خلق و خو) که موجب عقده و آثار رفتاریکه باعث تجاوز ازحقوق ،آثار ذهنی و آثاراجتماعی که باعث طردشدن از جامعه می باشد. مقایسه فرزندان با یکدیگر ، ورود فرزند دوم،تحقیر کردن فرزند، تمایز قایل شدن میان فرزندان از عوامل ایجاد حسادت در کودکی و نوجوانی است.درمان حسادت بیمارگونهدرمان های گفتگویی نظیر درمان رفتاری شناختی (CBT) برای درمان حسادت بیمارگونه متداولتر است. CBT به فرد کمکمی کند که شیوه تفکر و عملش را تغییر دهد و مشکل وی را قابل تحمل تر می سازد ؛برای درمان حسادت در حیطه مشاوره بایدنحوه تفکر و نگرش خود را تغییر دهیم. باید در خودمان انگیزه ایجاد کرده و اثرات منفی حسادت را به خود یادآوری کنیم.

حسادت، درمان حسادت، عوامل محیطی