هنگامه کربلایی پور - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه طلاق عاطفی والدین و جهت گیری زندگی با شادکامی دانش آموزان دختر دوره دوم مقطعمتوسطه شهر تهران بود. روش مورد استفاده در این پژوهش از نوع همبستگی بود. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه یدانش آموزان دختر دوره دوم مقطع متوسطه در سال تحصیلی 96 - 1395 در شهر تهران بود که تعداد آنان 421 نفر بود که از بینآنان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای تعداد 200 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. به منظورگردآوری اطلاعات از سه پرسشنامه طلاق عاطفی صفایی راد و وارسته فر (1390)، جهتگیری زندگی شییر و کارور (1985) وشادکامی آکسفورد آرگایل و لو (1989) استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریقنرمافزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندگانه) انجام پذیرفت.یافته های پژوهش حاکی از آن بود که در سطح معناداری کمتر از 0.01 بین شادکامی و طلاق عاطفی والدین رابطه معکوس وجوددارد؛ بین جهت گیری زندگی و شادکامی رابطه مستقیم وجود دارد. همچنین میزان شادکامی دانش آموزان دختر براساس مولفه هایطلاق عاطفی والدین و جهت گیری زندگی قابل پیش بینی است.

طلاق عاطفی والدین، جهت گیری زندگی، شادکامی، دانش آموزان دختر