مقایسه برونگرایی، روان رنجورخویی و ملامت دیگران در میان افراد متاهل پیمانشکن و عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه افراد متاهل پیمانشکن و عادی ازنظر برونگرایی، روان رنجورخویی و ملامت دیگران بود.طرح پژوهش حاضر از نوع علی مقایسهای بود. جامعه موردمطالعه در این پژوهش شامل تمام زنان و مردان متاهل استانمازندران بود که از میان آنها 60 فرد متاهل (30 نفر پیمانشکن و 30 نفر غیر پیمان شکن) از دامنه سنی 20 تا 53 سالاز طریق روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند و ابعاد برونگرایی و انعطاف پذیری (سازگاری) پرسشنامهشخصیتی نیو (مک کری و کاستا، 1986) و بعد ملامت دیگران پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان (حسنی، 1390) راتکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) تحلیل شدند. طبق نتایجبه دست آمده میانگین گروه پیمانشکن در مولفه ی ملامت دیگران از تنظیم هیجانی و صفت روان رنجورخویی به صورتمعناداری بیشتر بود اما از نظر صفت برون گرایی به شکلی معنادار پایینتر از گروه عادی بود. با توجه به نتایج پژوهشحاضر میتوان عنوان کرد که با آموزش دادن شیوه های کارآمد نظم جویی هیجانی و آموزش دادن انعطاف پذیری تا حدیمی توان به افرادی که مستعد پیمانشکنی هستند کمک کرد تا با هیجانات ناخوشایند و بیثباتی و ضعف هیجانیشخصیتی خود مقابله کنند.

Keywords:

برونگرایی , روان رنجورخویی , ملامت دیگران , افراد پیمان شکن , زوجین